Owady niszczące drewno są najczęściej bardzo trudnym przeciwnikiem do zwalczenia, ponieważ pozostają odgrodzone od zewnętrznego środowiska warstwą nie uszkodzonego materiału, stanowiącego ich pożywienie i schronienie. Drewno jest materiałem, który dobrze pochłania gazy dzięki czemu gazy cieszą się zainteresowaniem w przypadku stosowania jako samodzielne środki lub też pośrednie, uwalniane przez ciekłe substancje. Gazowanie jest stosowane do uwalniania od owadów, gryzoni i mikroorganizmów obiektów mających wartość uzasadniającą ekonomicznie taki zabieg.
Fumigacja jest szeroko stosowana do gazowania dzieł architektury (budynków sakralnych i drewnianych), szkutnictwa, snycerki, rzeźby, malarstwa, księgozbiorów, przyrodniczych zbiorów muzealnych, mebli, dywanów, codziennej odzieży i futer. Gazowanie mieszkań, zakładów produkcyjnych i magazynów jest metodą szeroko stosowaną w przypadku walki ze szkodnikami gospodarczymi lub w przypadku zagrożenia epidemiologicznego.
Gazowanie jest skuteczną metodą w przypadku zwalczania szkodników drewna powietrznosuchego. Dotyczy to zwłaszcza takich gatunków jak kołatek domowy (Anobium punctatum) i spuszczel pospoliy (Hylotrupes bajulus). Fumigacja zabija także tykotka pstrego (Xestobium rufovillosum) związanego z zawilgoconym i zagrzybionym drewnem. Gazowanie jest skuteczne nie tylko w przypadku zwalczania owadów odżywiających się drewnem (tzw. ksylofagi), ale także tych niszczących ten materiał, ale nie będących ksylofagami, np. mrówki. Prawidłowo wykonane gazowanie jest skuteczne w stosunku do wszystkich gatunków szkodliwych owadów, także niszczących tkaniny i wszelkie inne materiały występujące w dobrach kultury.